Zalążek projektu „Mówimy po swojemu”

Zastanawiałeś się, czy Twój region posiada własną gwarę? Może Twoja babcia lub dziadek mówią w sposób, który dziś brzmi archaicznie? Gwary, języki regionalne i etnolekty są żywą częścią kulturowego krajobrazu Polski, stanowiąc świadectwo lokalnej historii, tożsamości i obyczajowości.

W okresie PRL użytkowanie języków regionalnych i gwar było marginalizowane, a ich obecność w przestrzeni publicznej często piętnowana. Proces ten doprowadził do zaniku wielu tradycyjnych form językowych oraz do osłabienia więzi językowej z regionem.

Język to nie tylko narzędzie komunikacji, lecz także nośnik wartości, pamięci zbiorowej i lokalnych tradycji. Każda odmiana językowa niesie ze sobą unikalne spojrzenie na świat, charakterystyczne dla społeczności, która ją wytworzyła. Zachowanie tych form językowych jest równoznaczne z ochroną dziedzictwa niematerialnego regionów Polski.

Projekt „Mówimy po swojemu” kieruje szczególną uwagę na młodzież. To wśród młodych ludzi rozstrzyga się przyszłość lokalnych języków i gwar. Od ich zainteresowania, dumy z własnych korzeni i chęci kultywowania tradycji zależy, czy różnorodność językowa przetrwa jako żywa część kultury.

Gwary i języki regionalne nie są reliktem przeszłości. Są dynamicznym, rozwijającym się elementem rzeczywistości, który może stać się źródłem siły tożsamościowej i społecznej. Zachęcenie młodych ludzi do odkrycia własnego językowego dziedzictwa to kluczowy krok w kierunku ochrony i odnowienia tej wartości.